Modegrillen

Dit voorjaar de neon-look dè trend; fel, kleurrijk en gedurfd! Ik vind het prachtig, die chemische kleuren die iedere winkel en webshop uitknallen! Ik moet eerlijk bekennen dat mijn eerste shirts in fluorescerende kleuren al in de kast liggen. Wie had ooit gedacht dat onze Mies ook mee zou doen aan deze modegrillen? Het valt niet te ontkennen dat Mies sinds de start van de chemotherapie toch ook wel lichtelijk fluorescerend is 😉

Het Paasweekend is goed verlopen voor Maddie en Mies. Zoals eerder beschreven was Goede Vrijdag met recht een goede vrijdag, omdat de uitslag van de CT-scan bekend werd. Zater- en zondag had Mies langdurig de hik. Dit kan een bijwerking zijn van de medicijnen tegen misselijkheid. Die neemt hij nu niet meer in. Hij boert nog wel vrij veel. Verder gaat het eigenlijk best goed. Iedere dag een wandeling, lekker eten, beetje computeren en als hij moe is gaat hij zitten of liggen.

Vorige week beloofde ik een theoretisch verhaal over chemotherapie. Ik heb een heel heldere uitleg gevonden op www.allesoverchemotherapie.nl, dus mocht je nog vragen hebben na het lezen van mijn tekst, dan verwijs ik je naar die site. Ik zal een samenvatting geven van de informatie die ik heb gevonden. Om een goed beeld te geven start ik bij het ontstaan van kanker:

Uw lichaam is opgebouwd uit miljarden cellen, in allerlei soorten en maten. Zo zien spiercellen er heel anders uit dan de cellen waar de huid uit bestaat. Organen als de lever of de nieren bevatten gespecialiseerde cellen die er voor zorgen dat die organen hun werk doen. Ook in uw bloed zweven grote hoeveelheden cellen: de zogenoemde bloedlichaampjes.

In principe kunnen alle lichaamscellen zich delen. Daardoor kunnen wonden snel genezen, worden versleten cellen in uw lichaam vervangen, groeien spieren als ze getraind worden, worden er voortdurend nieuwe bloedlichaampjes aangemaakt en kunnen haren groeien.

Kankercellen ontstaan uit gewone lichaamscellen. Maar bij kankercellen is er iets misgegaan met het erfelijk materiaal in de kern van de cel. Daardoor gaat die cel zich onnodig en onbeheerst delen. De fout in het erfelijk materiaal wordt daarbij gekopieerd naar alle volgende cellen. Eén kankercel worden er zo twee, daarna vier, vervolgens acht, zestien, tweeëndertig, enzovoorts. Op die manier kan een tumor ontstaan, een gezwel dat steeds harder groeit.

Kwaadaardige tumoren groeien op den duur door in het omliggende weefsel. Soms breken er cellen van het gezwel af, die meedrijven in de bloedbaan of in de lymfevaten. Die losgeraakte cellen (micrometastasen) nestelen zich soms verderop in het lichaam, waar ze uitgroeien tot nieuwe tumoren, zogenoemde uitzaaiingen metastasen.

Kanker kan op drie manieren behandeld worden: door de tumor geheel of gedeeltelijk weg te nemen door middel van chirurgie, door radiotherapie en door chemotherapie. Omdat er bij Mies hoogstwaarschijnlijk uitzaaiingen op de lever zitten, is er voor een combinatie van de laatste twee behandelingen gekozen. Opereren behoort niet tot de mogelijkheden in dit specifieke geval. Deze uitzaaiing zorgt er ook voor dat de kanker bij Mies niet kan genezen.

Soms is een volledige genezing van de kanker niet mogelijk, maar is de ziekte wel te bestrijden. De gevolgen blijven daardoor soms jarenlang binnen de perken. Daardoor heeft de patiënt een beter leven. Als de chemotherapie voor dit doel gegeven wordt, heet de behandeling verzachtend (palliatief). Het doel van palliatieve chemotherapie is niet alleen levensverlengend, maar zorgt vooral voor minder klachten en problemen tijdens de ziekte. Daarvoor moet de chemotherapie zelf wel te verdragen zijn, anders is het middel erger dan de kwaal.

Chemotherapie is een manier om kankercellen te doden of er voor te zorgen dat ze zich niet meer kunnen delen. Dat gebeurt met chemische stoffen, de zogenoemde cytostatica. Chemotherapie bestaat bijna zestig jaar. De eerste cytostatica zijn in 1945 bij toeval ontdekt. Sindsdien zijn er steeds meer en steeds effectievere medicamenten ontwikkeld.

Elke chemotherapie is een behandeling op maat. De arts kan kiezen uit een groot aantal middelen, uiteenlopende doseringen aanhouden en het middel op verschillende manieren laten toedienen. Bij Mies is er gekozen voor een chemokuur met de naam “Epirubicine / Oxaliplatin / Capecitabine”. Deze kuur van drie weken bestaat uit een dagbehandeling in het ziekenhuis waarbij de medicamenten direct in de bloedbaan worden ingebracht via een infuus en het slikken van twee tabletten per dag gedurende drie weken.

Cytostatica tasten niet alleen kankercellen aan, ze kunnen ook gezonde lichaamscellen beschadigen. Sommige gezonde lichaamscellen zijn daar gevoeliger voor dan andere. Vooral lichaamscellen die zich wat sneller moeten delen om hun functie goed te kunnen vervullen. Dat zijn bijvoorbeeld de beenmergcellen die voortdurend nieuwe bloedlichaampjes aanmaken of de cellen in de haarzakjes die zorgen dat haar groeit.

Een andere bijwerking is de manier waarop een lichaam reageert op het binnendringen van ongewenste stoffen. Die komen meestal uw lichaam binnen doordat u iets eet of drinkt dat giftig of bedorven is. Het lichaam probeert de schade te beperken door te braken. Het lichaam herkent de cytostatica als giftig. Misselijkheid en braken zijn daarom een begrijpelijke en natuurlijke reactie van het lichaam op chemotherapie.

 

Bovenstaande uitleg is langer geworden van verwacht. Ik hoop dat het duidelijk is. Bedankt voor jullie medeleven en mooie reacties lieve mensen, ook namens Mies, Maddie en Patrick! Zullen jullie aan Mies denken als jullie langs een winkel vol fluorescerende kleding lopen? Want als iemand fel, kleurrijk en gedurfd is in de strijd tegen deze ziekte, dan is hij het wel ❤